Rechtsvorschriften zur Luftqualität

Η Ευρωπαϊκή Ένωση ασχολήθηκε με την ατμοσφαιρική ρύπανση από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, εξαιτίας πολλών λόγων. Καταρχάς, ανακαλύφθηκε ότι οι πτώσεις οξέων -βροχή, χιόνι, ομίχλη κ.λπ.- προκαλούν σημαντική ζημιά στα ευρωπαϊκά δάση, τα εδάφη, τις λίμνες και την υδρόβια ζωή, αλλά και στα κτίρια και την ανθρώπινη υγεία. Η οξύτητα των πτώσεων προκαλείτο ιδίως από το διοξείδιο του θείου και τα οξείδια του αζώτου, τα οποία προέρχονταν κυρίως από βιομηχανικές εγκαταστάσεις, την κυκλοφορία και τη θέρμανση. Το πρόβλημα ήταν τόσο σοβαρό ώστε, σε σύνοδο κορυφής Ανατολής-Δύσης στο Ελσίνκι (1974), η Σοβιετική Ένωση πρότεινε διεθνή συμφωνία για την καταπολέμηση της διασυνοριακής ατμοσφαιρικής ρύπανσης σε μεγάλες αποστάσεις. Αυτή η πρωτοβουλία οδήγησε σε συμφωνία το 1979 , η οποία επικαιροποιήθηκε αρκετές φορές και εξακολουθεί να αποτελεί σημαντικό μέσο για την καταπολέμηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην Ευρώπη.