Όρια συναγερμού και οριακές τιμές για ορισμένους ρύπους στο άρθρο 13 παράγραφος 1 της οδηγίας 2008/50
Όρια συναγερμού
Όριο συναγερμού είναι
(οδηγία 2008/50, άρθρο 2 αριθ. 9).
Το παράρτημα XII καθόρισε αυτό το επίπεδο στα 500 μικρογραμμάρια/m³ για το διοξείδιο του θείου και στα 400 μικρογραμμάρια/m³ για το διοξείδιο του αζώτου, μετρούμενο επί τρεις συνεχόμενες ώρες. Στη συνέχεια, το άρθρο 19 της οδηγίας ζητούσε από τα κράτη μέλη, σε περίπτωση υπέρβασης του ορίου συναγερμού για το διοξείδιο του θείου ή το διοξείδιο του αζώτου, να ενημερώνουν το κοινό με την κατάλληλη μορφή -το άρθρο 19 αναφέρει μέσω του ραδιοφώνου, της τηλεόρασης, των εφημερίδων ή του διαδικτύου- σχετικά με την λόγω υπέρβαση.
Επιπλέον, σε περίπτωση υπέρβασης του ορίου συναγερμού ή όταν υπάρχει κίνδυνος υπέρβασής του, τα κράτη μέλη καταρτίζουν σχέδιο δράσης στο οποίο επισημαίνονται τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν βραχυπρόθεσμα προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος ή η διάρκεια της υπέρβασης αυτής. Εναπόκειται στα κράτη μέλη να αποφασίσουν ποια μέτρα θα παράσχουν για τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Το άρθρο 24 παράγραφος 2 της οδηγίας απαριθμεί ορισμένα παραδείγματα τέτοιου είδους μέτρων: αναστολή δραστηριοτήτων που συμβάλλουν στον κίνδυνο, μέτρα που επηρεάζουν την κυκλοφορία μηχανοκίνητων οχημάτων, τις εργασίες κατασκευών, τα ελλιμενισμένα πλοία, την οικιακή θέρμανση και τη χρήση βιομηχανικών εγκαταστάσεων ή προϊόντων. Εν πάση περιπτώσει, πάντως, η περιβαλλοντική νομοθεσία της ΕΕ επιτρέπει στα κράτη μέλη να λαμβάνουν και άλλα, πιο περιοριστικά μέτρα. Τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να λαμβάνουν μέτρα που αποσκοπούν στην προστασία ευαίσθητων τμημάτων του πληθυσμού, όπως τα παιδιά ή τα άτομα τρίτης ηλικίας.
Από τη στιγμή που θα καταρτιστεί σχέδιο δράσης, τα κράτη μέλη υποχρεούνται να ενημερώνουν το κοινό σχετικά με το περιεχόμενο και την εφαρμογή αυτού του σχεδίου βραχυπρόθεσμης δράσης, καθώς ως προς το ερώτημα γιατί πιστεύουν στην αποτελεσματικότητα του σχεδίου. Οι πληροφορίες αυτές -οι οποίες, φυσικά, είναι καλύτερο να διατίθενται σε τοπικό επίπεδο, εκεί όπου σημειώθηκε υπέρβαση του ορίου συναγερμού- πρέπει να απευθύνονται όχι μόνο στο κοινό εν γένει, αλλά και σε κατάλληλες οργανώσεις, όπως περιβαλλοντικές οργανώσεις και οργανώσεις καταναλωτών, σχετικοί φορείς υγειονομικής περίθαλψης, οργανώσεις που εκπροσωπούν τα συμφέροντα ευαίσθητων πληθυσμιακών ομάδων και βιομηχανικοί σύνδεσμοι. Σκοπός αυτής της υποχρέωσης είναι να δοθεί η ευκαιρία για ευρεία δημόσια συζήτηση ως προς το ποια μέτρα είναι τα πλέον κατάλληλα ώστε να είναι αποτελεσματικά, ωστόσο, προφανώς οι απόψεις διαφέρουν ως προς το θέμα αυτό.5