Rechtsvorschriften zur Luftqualität

E Μια άλλη νομοθετική προσέγγιση για τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης επιλέχθηκε με την οδηγία 2001/81 . Η συγκεκριμένη οδηγία αποτελεί την απάντηση της ΕΕ όσον αφορά τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις ενός πρωτοκόλλου της διεθνούς σύμβασης για τη διασυνοριακή ατμοσφαιρική ρύπανση σε μεγάλες αποστάσεις και των διαφόρων πρωτοκόλλων της, στα οποία προσχώρησε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Το πρωτόκολλο αυτό καθόριζε εθνικά ανώτατα όρια εκπομπών για την Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της και για καθένα από τα κράτη μέλη της για το διοξείδιο του θείου, τα οξείδια του αζώτου, τις πτητικές οργανικές ενώσεις και την αμμωνία. Οι ρύποι αυτοί συμβάλλουν σε αναπνευστικά προβλήματα των ανθρώπων, στην οξίνιση και/ή τον ευτροφισμό του εδάφους και των υδάτων και σε ζημίες της βλάστησης.
Τα ανώτατα όρια επισημαίνονταν σε χιλιοτόνους εκπομπών ρύπων και, έως το 2010, απαγορευόταν πλέον κάθε υπέρβαση των ανώτατων ορίων που καθορίζονται στο πρωτόκολλο. Η οδηγία 2001/81 ακολουθούσε αυτό το σύστημα, ζητώντας ίσες ή ελαφρώς μεγαλύτερες μειώσεις εκπομπών έως το 2010. Τα μέσα για την επίτευξη των μειώσεων των εκπομπών επαφίεντο εξ ολοκλήρου στα κράτη μέλη, προβλεπόταν δε μόνο ετήσια υποβολή εκθέσεων στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Έως το 2010, η πλειονότητα των κρατών μελών της ΕΕ -εν τω μεταξύ 28 κράτη μέλη- είχαν τηρήσει τα ανώτατα όρια της οδηγίας . Δεν επιβάλλονταν κυρώσεις εις βάρος όσων κρατών δεν τηρούσαν τις δεσμεύσεις τους. Το 2013, η Επιτροπή πρότεινε νέα οδηγία, η οποία αποσκοπούσε στη μείωση των εκπομπών για τους τέσσερις ρύπους, αλλά και για τα ΑΣ2,5 και το μεθάνιο, κατά ένα ορισμένο ποσοστό σε σύγκριση με το 2005. Η πρόταση τελεί επί του παρόντος υπό συζήτηση.