Οδηγία πλαίσιο για τα ύδατα
Καθεστώς των στόχων
Μια σημαντική έννοια της ΟΠΥ (αναφέρεται και από την ΟΒΕ) αφορά τα ποιοτικά περιβαλλοντικά πρότυπα, δηλαδή «[τ]η συγκέντρωση, στο νερό, το ίζημα ή το βιόκοσμο, συγκεκριμένου ρύπου ή ομάδας ρύπων της οποίας δεν πρέπει να σημειώνεται υπέρβαση, ώστε να προστατεύεται η υγεία του ανθρώπου και το περιβάλλον» (άρθρο 2 παράγραφος 35). Όταν το πρότυπο αυτό απαιτεί αυστηρότερους όρους από εκείνους που θα προέκυπταν από την εφαρμογή των προβλεπόμενων ελέγχων εκπομπών, θεσπίζονται αυστηρότεροι έλεγχοι εκπομπών (άρθρο 10 παράγραφος 3). Όταν περισσότεροι του ενός από τους στόχους σχετίζονται με ένα δεδομένο υδατικό σύστημα, ισχύει ο αυστηρότερος εξ αυτών (άρθρο 10 παράγραφος 2), σύμφωνα με την απαίτηση υψηλού επιπέδου προστασίας.
Ωστόσο, με εξαίρεση τις προστατευόμενες περιοχές (άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο γ)), τα κράτη μέλη μπορούν να επιδιώκουν περιβαλλοντικούς στόχους λιγότερο αυστηρούς για συγκεκριμένα υδατικά συστήματα «όταν επηρεάζονται τόσο από ανθρώπινες δραστηριότητες (...) ή η φυσική τους κατάσταση είναι τέτοια ώστε η επίτευξη των στόχων αυτών να είναι ανέφικτη ή δυσανάλογα δαπανηρή.» Σε μια τέτοια περίπτωση, πρέπει να αιτιολογούν το γεγονός ότι οι περιβαλλοντικές και κοινωνικοοικονομικές ανάγκες που εξυπηρετεί η εν λόγω ανθρώπινη δραστηριότητα δεν μπορούν να καλυφθούν με άλλα μέσα και ότι το κόστος δεν είναι δυσανάλογο. Επιπλέον, πρέπει να ελαχιστοποιούν τις δυσμενείς επιπτώσεις (άρθρο 4 παράγραφος 5).