Οδηγία πλαίσιο για τα ύδατα
Κατευθύνσεις για την προστασία των υδάτων
Εναπόκειται στα κράτη μέλη να καθορίσουν τα πρακτικά μέτρα που περιλαμβάνουν στα προγράμματά τους ώστε να επιτύχουν τους στόχους που καθορίζονται από την οδηγία-πλαίσιο για τα ύδατα και από τα μέτρα εφαρμογής που θεσπίζονται σύμφωνα με τις μεταγενέστερες στρατηγικές που εγκρίνονται. Έτσι, η οδηγία καθιέρωσε «μια περίπλοκη διαδικασία διαρθρωμένη σε πολλά λεπτομερώς ρυθμιζόμενα στάδια, προκειμένου να παρέχεται στα κράτη μέλη η δυνατότητα να θέτουν σε εφαρμογή τα αναγκαία μέτρα σε συνάρτηση με τις ιδιαιτερότητες και τα χαρακτηριστικά των καταγεγραμμένων στο έδαφός τους υδατικών συστημάτων» (υπόθεση C461/13 Bund für Umwelt und Naturschutz Deutschland, ανωτέρω, σκέψη 42).
Η ρύπανση των υπόγειων υδάτων, αφενός, αποτελεί το αντικείμενο της οδηγίας 2006/118, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με την προστασία των υπόγειων υδάτων από τη ρύπανση και την υποβάθμιση ([2006] ΕΕ L372/19), οι διατάξεις της οποίας συγχωνεύονται κατά κάποιον τρόπο στους διάφορους μηχανισμούς της ΟΠΥ, έτσι ώστε να πρέπει να εξετάζονται από κοινού. Αφετέρου, η στρατηγική σχετικά με τη ρύπανση των επιφανειακών υδάτων καθορίστηκε στην οδηγία 2008/105, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με πρότυπα ποιότητας περιβάλλοντος στον τομέα της πολιτικής των υδάτων, η οποία στοχεύει στη σταδιακή μείωση της απόρριψης ορισμένων ρύπων, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά, σαράντα περίπου «ουσιών προτεραιότητας» που απαριθμούνται στο παράρτημα Χ της ΟΠΥ, αλλά και στον τερματισμό ή τη σταδιακή κατάργηση της απόρριψης 20 περίπου εξ αυτών που χαρακτηρίζονται ως «επικίνδυνες ουσίες προτεραιότητας».
Το καθεστώς των στόχων του είδους αυτού (Α) θα πρέπει να συζητηθεί πριν από το περιεχόμενό τους (Β).