Schwerpunkt Rechtsrahmen für den Gebietsschutz

SCHMUCKBILD + LOGO

INHALT

BREADCRUMB

Καθορισμός τοποθεσίας και θέσπιση μέτρων διατήρησης
Οδηγία για τους οικοτόπους - Επιλογή και προσδιορισμός ειδικών ζωνών διατήρησης (ΕΖΔ)

 

Δεδομένου ότι πρωταρχικός στόχος της οδηγίας για τους οικοτόπους είναι η διατήρηση και αποκατάσταση των φυσικών οικοτόπων και ειδών της άγριας χλωρίδας και πανίδας κοινοτικού ενδιαφέροντος (άρθρο 2) σε ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης, είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα συνεκτικό ευρωπαϊκό οικολογικό δίκτυο ειδικών ζωνών διατήρησης (ΕΖΔ) (6ο προοίμιο και άρθρο 3). Οι ειδικές ζώνες διατήρησης ορίζονται ως

ένας τόπος κοινοτικής σημασίας ορισμένος από τα κράτη μέλη μέσω κανονιστικής, διοικητικής ή/και συμβατικής πράξης, στον οποίο εφαρμόζονται τα μέτρα διατήρησης που απαιτούνται για τη διατήρηση ή την αποκατάσταση, σε ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης, των φυσικών οικοτόπων ή/και των πληθυσμών των ειδών για τα οποία ορίστηκε ο τόπος.
(Άρθρο 1).

Άρθρο 4:
1. Κάθε κράτος μέλος, βασιζόμενο στα κριτήρια που ορίζονται στο παράρτημα III (στάδιο 1) και στις σχετικές επιστημονικές πληροφορίες, προτείνει έναν κατάλογο τόπων, όπου υποδεικνύεται ποιοι τύποι φυσικών οικοτόπων από τους αναφερόμενους στο παράρτημα I και ποια τοπικά είδη από τα απαριθμούμενα στο παράρτημα II, απαντώνται στους εν λόγω τόπους. Για τα ζωικά είδη που καταλαμβάνουν εκτεταμένες εκτάσεις, οι εν λόγω τόποι συμπίπτουν με τους τόπους, τους περιλαμβανομένους στην περιοχή της φυσικής κατανομής αυτών των ειδών, οι οποίοι παρουσιάζουν τα ουσιώδη φυσικά ή βιολογικά στοιχεία για τη ζωή ή την αναπαραγωγή τους. Για τα υδρόβια είδη που καταλαμβάνουν εκτεταμένες περιοχές, αυτοί οι τόποι προτείνονται μόνον εάν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί σαφώς μια ζώνη που να παρουσιάζει τα ουσιώδη φυσικά ή βιολογικά στοιχεία για τη ζωή ή την αναπαραγωγή τους. Τα κράτη μέλη προτείνουν, ενδεχομένως, προσαρμογή του εν λόγω καταλόγου βάσει των αποτελεσμάτων της εποπτείας που αναφέρεται στο άρθρο 11.
 
  Ο κατάλογος διαβιβάζεται στην Επιτροπή μέσα σε μια τριετία από τη γνωστοποίηση της παρούσας οδηγίας ταυτόχρονα με τις πληροφορίες για κάθε τόπο. Οι πληροφορίες αυτές περιλαμβάνουν ένα χάρτη του τόπου, την ονομασία του, τη θέση του, την έκτασή του, καθώς και τα δεδομένα που προκύπτουν από την εφαρμογή των κριτηρίων του παραρτήματος III (στάδιο 1) και παρέχονται βάσει ενός εντύπου που καταρτίζει η Επιτροπή με τη διαδικασία του άρθρου 21.
 
  2. Η Επιτροπή, βασιζόμενη στα κριτήρια του παραρτήματος III (στάδιο 2) και στα πλαίσια μιας από τις πέντε βιογεωγραφικές περιοχές που αναφέρονται στο στοιχείο γ) σημείο iii) του άρθρου 1 και του συνόλου του εδάφους που αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1, καταρτίζει, σε συμφωνία με καθένα από τα κράτη μέλη και βάσει των καταλόγων των κρατών μελών, σχέδιο καταλόγου τόπων κοινοτικής σημασίας όπου καθίστανται πρόδηλοι οι τόποι στους οποίους απαντώνται ένας ή περισσότεροι τύποι φυσικών οικοτόπων προτεραιότητας ή ένα ή περισσότερα είδη προτεραιότητας.
 
  Τα κράτη μέλη των οποίων οι τόποι με τύπους φυσικών οικοτόπων και είδη που έχουν προτεραιότητα αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 5 % του εθνικού εδάφους, μπορούν, σε συμφωνία με την Επιτροπή, να ζητήσουν ελαστικότερη εφαρμογή των κριτηρίων που απαριθμούνται στο παράρτημα III (στάδιο 2) για την επιλογή του συνόλου των τόπων κοινοτικής σημασίας στο έδαφός τους.
 
  Ο κατάλογος των τόπων των επιλεγμένων ως τόπων κοινοτικής σημασίας, στον οποίο καταδεικνύονται οι τόποι όπου απαντώνται ένας ή περισσότεροι τύποι φυσικών οικοτόπων προτεραιότητας ή ένα ή περισσότερα είδη προτεραιότητας καταρτίζεται από την Επιτροπή με την διαδικασία του άρθρου 21.

Ο ορισμός των ειδικών ζωνών διατήρησης (ΕΖΔ) βάσει της οδηγίας για τους οικοτόπους πραγματοποιείται σε τρία στάδια. Στην αρχική φάση, τα κράτη μέλη προτείνουν κατάλογο τόπων που είτε φιλοξενούν ορισμένους τύπους οικοτόπων ή ορισμένα είδη που απειλούνται με εξαφάνιση (άρθρο 4 παράγραφος 1, οδηγία για τους οικοτόπους). Οι τύποι οικοτόπων που πρέπει να προταθούν ως ΕΖΔ παρατίθενται στο παράρτημα Ι της οδηγίας για τους οικοτόπους. Το παράρτημα Ι καθορίζει συνολικά περίπου 200 τύπους οικοτόπων, συμπεριλαμβανομένων 25 διαφορετικών τύπων κοινοτήτων λειμώνων και 51 διαφορετικών τύπων δασών. Το παράρτημα II περιέχει είδη ζώων και φυτών που απειλούνται με εξαφάνιση. Οι τόποι που φιλοξενούν αυτά τα είδη μπορούν επίσης να προταθούν από τα κράτη μέλη. Το παράρτημα αυτό περιέχει περίπου 700 είδη θηλαστικών, ερπετών, αμφιβίων, ψαριών, ασπόνδυλων και φυτών. Δεν απαριθμούνται εδώ πτηνά. Αρκετοί από τους τύπους οικοτόπων και τα είδη που απαριθμούνται στα παραρτήματα Ι και ΙΙ έχουν επισημανθεί ως τύποι οικοτόπων προτεραιότητας ή είδη προτεραιότητας, υποδεικνύοντας ότι είναι ιδιαίτερα ευπαθή ή απειλούνται.