The role of the National Judge in the European Judicial System and the Procedures of the CJEU

Η διαδικασία προδικαστικής απόφασης χρησιμεύει επίσης για παραπομπές που αφορούν το κύρος πράξεων της ΕΕ (άρθρο 267 ΣΛΕΕ). Εάν ενώπιον οιουδήποτε δικαστηρίου υπάρχουν βάσιμα επιχειρήματα ως προς την ακυρότητα του δικαίου της ΕΕ, εναπόκειται σε αυτό να αναστείλει τη διαδικασία και να προβεί σε παραπομπή στο Δικαστήριο για την έκδοση προδικαστικής απόφασης σχετικά με το κύρος της πράξης. Τα εθνικά δικαστήρια δεν μπορούν ποτέ να λάβουν οριστική απόφαση σε αντίθεση με νόμο της ΕΕ, εάν το ΔΕΕ δεν τον έχει κηρύξει άκυρο (υπόθεση 314/85 Foto-Frost· υπόθεση C-461/03 Gaston Schul Douane-expediteur, σκέψεις 15-25, υπόθεση C-344/04 IATA και ELFAA, σκέψεις 27-32).

Το ΔΕΕ έχει, σε αρκετές περιπτώσεις, δικαιολογήσει την περιοριστική προσέγγιση όσον αφορά το καθεστώς των ιδιωτών που προβαίνουν σε προσφυγές ακύρωσης παραπέμποντας στην ιδέα ενός «πλήρους συστήματος ενδίκων μέσων» που δημιουργήθηκε από τη ΣΛΕΕ (υπόθεση C-294/83, Les Verts κατά Κοινοβουλίου, σκέψη 23). Κατά την άποψη του Δικαστηρίου, το σύστημα αυτό είναι πλήρες διότι ένα μέτρο της ΕΕ μπορεί να προσβληθεί είτε μέσω άμεσης προσφυγής δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ είτε μέσω της διαδικασίας προδικαστικής απόφασης σύμφωνα με το άρθρο 267 ΣΛΕΕ.

Ως εκ τούτου, είναι πολύ σημαντικό το εθνικό δικαστήριο να χρησιμοποιεί την παραπομπή σχετικά με την εγκυρότητα των πράξεων της ΕΕ ώστε να παρέχει στο ενδιαφερόμενο κοινό ευρεία πρόσβαση στη δικαιοσύνη όσον αφορά περιβαλλοντικά θέματα και να διασφαλίζει αποτελεσματική δικαστική προστασία.

Υπάρχουν ήδη παραδείγματα διαδικασίας προδικαστικής απόφασης που χρησιμοποιείται για την αμφισβήτηση της εγκυρότητας πράξεων της ΕΕ οι οποίες αφορούν άμεσα ή έμμεσα περιβαλλοντικά θέματα.