Environmental Assessments in the EU’s environmental policy

Η προστασία του περιβάλλοντος αναφέρεται ήδη στο προοίμιο της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση , με το άρθρο 3 παράγραφος 3 αυτής να θεσπίζει την αειφόρο ανάπτυξη της Ευρώπης και το υψηλό επίπεδο προστασίας και βελτίωσης της ποιότητας του περιβάλλοντος ως έναν από τους θεμελιώδεις στόχους της. Επιπλέον, στον Τίτλο ΧΧ (Περιβάλλον), η Συνθήκη προβλέπει πιο συγκεκριμένους κανόνες για την περιβαλλοντική της διάσταση, συμπεριλαμβανομένης της αρχής της προφύλαξης. Η ορθή εφαρμογή περιβαλλοντικών εκτιμήσεων αποτελεί ένα από τα πλέον σημαντικά εργαλεία για την εφαρμογή αυτής της αρχής του περιβαλλοντικού δικαίου της ΕΕ.

Η σημαντικότερη διαφορά μεταξύ των οδηγιών ΕΠΕ και ΣΠΕ έγκειται στο πεδίο εφαρμογής τους: ενώ η ΕΠΕ επικεντρώνεται σε ένα συγκεκριμένο έργο και στις περιβαλλοντικές συνέπειες/επιπτώσεις αυτού του έργου και μόνο, η ΣΠΕ υιοθετεί μια πιο γενική προσέγγιση όταν εξετάζει δημόσια σχέδια και προγράμματα από μια πληθώρα τομέων (γεωργία, δασοκομία, αλιεία, ενέργεια, βιομηχανία, χωροταξία κ.λπ.).

Υπάρχουν σημαντικές συνέργειες μεταξύ των περιβαλλοντικών εκτιμήσεων (οδηγίες ΕΠΕ/ΣΠΕ) και ουσιαστικών στοιχείων της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της ΕΕ (όπως οι οδηγίες-πλαίσιο για τα απόβλητα και τα ύδατα, η νομοθεσία περί προστασίας της φύσης, η οδηγία περί βιομηχανικών εκπομπών κ.λπ.), όπως φαίνεται και στο παρακάτω διάγραμμα.
 

Πηγή: Παρουσίαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά την 11η σύνοδο της ομάδας περιβαλλοντικής δράσης της Ενεργειακής Κοινότητας, Ιούνιος 2016

Οι συνέργειες αυτές απεικονίζονται επίσης μερικές φορές σε σημαντικές αλληλεπικαλύψεις στο πεδίο εφαρμογής: για παράδειγμα, η συντριπτική πλειονότητα των βιομηχανικών εγκαταστάσεων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας περί βιομηχανικών εκπομπών (η οποία απαιτεί ολοκληρωμένη άδεια για τις εν λόγω εγκαταστάσεις), πρέπει να υποβληθούν, κατά τη φάση προγραμματισμού τους, σε εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων και να λάβουν άδεια έργου από την αρμόδια αρχή.