Συμμετοχή του κοινού στο διεθνές δίκαιο
Αντίθετα με ορισμένες περιβαλλοντικές συμφωνίες παγκόσμιας εμβέλειας, τα άρθρα της Επιτροπής Διεθνούς Δικαίου (ILC) αφορούν επίσης τη συμμετοχή του κοινού σε περιβαλλοντικά θέματα. Όπως προαναφέρθηκε, τα άρθρα της ILC διατυπώνουν αναλόγως την αρχή της πρόσβασης σε πληροφορίες και της συμμετοχής του κοινού:
Το συμμετοχικό στοιχείο συνίσταται στην απαίτηση τα κράτη, κατά την παροχή των πληροφοριών σχετικά με τις δραστηριότητες, να εξακριβώνουν επίσης τις απόψεις του κοινού. Αν και δεν είναι ιδιαίτερα λεπτομερές, δείχνει τουλάχιστον ότι τα κράτη δεν συμμορφώνονται με την υποχρέωση αυτή απλώς μεταβιβάζοντας πληροφορίες χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις απόψεις του κοινού.
Η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αναφέρεται στο δικαίωμα συμμετοχής στην κυβέρνηση, άμεσα ή μέσω ψηφοφορίας, το δε Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα (ICCPR) στο δικαίωμα συμμετοχής κατά τη διεξαγωγή δημοσίων υποθέσεων. Κατ’ αρχήν, και οι δύο μορφές του δικαιώματος στην πολιτική συμμετοχή περιλαμβάνουν περιβαλλοντικά ζητήματα, όμως το δικαίωμα αυτό δεν γίνεται κατανοητό ότι υπονοεί από μόνο του δικαίωμα των πολιτών να συμμετέχουν σε συγκεκριμένες αποφάσεις για το περιβάλλον.
Το δικαίωμα συμμετοχής στη λήψη αποφάσεων για το περιβάλλον ορίζεται επίσης στη Σύμβαση της Διεθνούς Οργάνωσης εργασίας (ΔΟΕ) του 1989 σχετικά με τους αυτόχθονες και τους φυλετικούς πληθυσμούς σε ανεξάρτητες χώρες (20 συμβαλλόμενα μέρη). Με επίκεντρο τους φυλετικούς και αυτόχθονες πληθυσμούς, προβλέπει διαβουλεύσεις και μέσα με τα οποία οι λαοί αυτοί μπορούν να συμμετέχουν ελεύθερα σε όλα τα επίπεδα λήψης αποφάσεων, καθώς και στη χρήση, διαχείριση και διατήρηση των φυσικών πόρων.