Σχέδιο δράσης για την κυκλική οικονομία
Η αναθεωρημένη νομοθεσία της ΕΕ για τα απόβλητα στο πλαίσιο της δέσμης μέτρων για την κυκλική οικονομία
Η μετάβαση προς μια κυκλική οικονομία σε επίπεδο ΕΕ έφερε στο προσκήνιο την ανάγκη να αντιμετωπίζονται τα απόβλητα ως πόροι με ενέργεια και υλικά ενσωματωμένα σε προϊόντα τα οποία πρέπει να παραμένουν στην οικονομική διαδικασία για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και στο υψηλότερο επίπεδο ποιότητας 
. Σύμφωνα με τις διατάξεις της δέσμης μέτρων για την κυκλική οικονομία, οι κύριοι στόχοι είναι οι εξής:
- Στόχος ανακύκλωσης του 65 % των αστικών αποβλήτων έως το 2030·
- Στόχος ανακύκλωσης του 75 % των απορριμμάτων συσκευασίας έως το 2030·
- Χρήση οικονομικών κινήτρων για τους παραγωγούς ώστε να παράγουν οικολογικότερα προϊόντα και να υποστηρίζουν συστήματα ανάκτησης και ανακύκλωσης·
- Μέτρα για την προώθηση της επαναχρησιμοποίησης και την τόνωση της βιομηχανικής συμβίωσης·
- Δεσμευτικός στόχος για τη μείωση της υγειονομικής ταφής στο 10 % κατ’ ανώτατο όριο των αστικών αποβλήτων έως το 2030·
- Απαγόρευση της υγειονομικής ταφής αποβλήτων που συλλέγονται χωριστά·
- Προώθηση οικονομικών μέσων για την αποθάρρυνση της υγειονομικής ταφής· και
- Απλουστευμένοι και βελτιωμένοι ορισμοί και εναρμονισμένες μέθοδοι για τον υπολογισμό των ποσοστών ανακύκλωσης σε ολόκληρη την ΕΕ.
Επιπλέον, δεδομένου ότι η ανάπτυξη της διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού (EPR) στην Ευρώπη έχει ήδη συμβάλει στη βελτίωση της πρόληψης, της επαναχρησιμοποίησης και της ανακύκλωσης των αποβλήτων, οι νέες απαιτήσεις στο πλαίσιο της κυκλικής οικονομίας τόσο για την ενίσχυση των στόχων ανακύκλωσης όσο και για τη μείωση της υγειονομικής ταφής θα αποτελέσουν περαιτέρω κίνητρο για την καλύτερη εφαρμογή των συστημάτων EPR σε ολόκληρη την ΕΕ. Αυτό επιβεβαιώνεται μετά την πρόσφατη αναθεώρηση της ΟΠΥ, δεδομένου ότι η οδηγία 2018/851/ΕΕ προσέθεσε στο άρθρο 8 ότι «Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν ότι οι παραγωγοί προϊόντων που αναλαμβάνουν οικονομικές ή οικονομικές και οργανωτικές αρμοδιότητες για τη διαχείριση του σταδίου του κύκλου ζωής του προϊόντος που καθίσταται απόβλητο με δική τους πρωτοβουλία πρέπει να εφαρμόζουν ορισμένες από ή όλες τις γενικές ελάχιστες απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 8α», επιδιώκοντας -μεταξύ άλλων- να καθορίσουν σαφείς ρόλους και ευθύνες για όλα τα σχετικά εμπλεκόμενα μέρη, να θέσουν στόχους για την επεξεργασία των αποβλήτων σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων, να καθιερώσουν σύστημα υποβολής εκθέσεων, να διασφαλίσουν την ίση μεταχείριση των παραγωγών, να καθορίσουν τη γεωγραφική κάλυψη, την κάλυψη προϊόντων και υλικών, να παράσχουν κατάλληλη διαθεσιμότητα συστημάτων συλλογής, να εγκρίνουν τα αναγκαία οικονομικά και οργανωτικά μέσα .
Επιπλέον, η τροποποιημένη ΟΠΥ 2018/851 επανέλαβε τη στρατηγική σημασία της πρόληψης των αποβλήτων επιβεβαιώνοντας τη θέση της ως κορυφαίας προτεραιότητας για τη νομοθεσία περί αποβλήτων σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων. Σύμφωνα με το αναθεωρημένο άρθρο 9, τα προληπτικά μέτρα για τα απόβλητα που λαμβάνουν τα κράτη μέλη
- «α) προωθούν και υποστηρίζουν μοντέλα βιώσιμης παραγωγής και κατανάλωσης·
- β) ενθαρρύνουν τον σχεδιασμό, την παραγωγή και τη χρήση προϊόντων που διασφαλίζουν αποτελεσματική χρήση των πόρων και είναι ανθεκτικά (όσον αφορά, μεταξύ άλλων, τη διάρκεια ζωής τους και την απουσία προγραμματισμένης απαρχαίωσης), επισκευάσιμα, επαναχρησιμοποιήσιμα και αναβαθμίσιμα·
- γ) στοχεύουν σε προϊόντα που περιέχουν πρώτες ύλες κρίσιμης σημασίας προκειμένου να μην μετατραπούν τα εν λόγω υλικά σε απόβλητα·
- δ) ενθαρρύνουν την επαναχρησιμοποίηση των προϊόντων και τη θέσπιση συστημάτων για την προώθηση των δραστηριοτήτων επισκευής και επαναχρησιμοποίησης, μεταξύ άλλων ιδίως για τον ηλεκτρικό και ηλεκτρονικό εξοπλισμό, τα προϊόντα κλωστοϋφαντουργίας και τα έπιπλα, καθώς και για τις συσκευασίες και τα υλικά και προϊόντα δομικών κατασκευών·
- ε) ενθαρρύνουν, ανάλογα με την περίπτωση και με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, τη διαθεσιμότητα ανταλλακτικών, εγχειριδίων οδηγιών, τεχνικών πληροφοριών ή άλλων εργαλείων, εξοπλισμού ή λογισμικού για την επισκευή και επαναχρησιμοποίηση προϊόντων, χωρίς να τίθενται σε κίνδυνο η ποιότητά τους και η ασφάλεια στη χρήση τους·
- στ) μειώνουν την παραγωγή αποβλήτων σε διαδικασίες που συνδέονται με τη βιομηχανική παραγωγή, την εξόρυξη ορυκτών, τη μεταποίηση, τις κατασκευές και τις κατεδαφίσεις, λαμβάνοντας υπόψη τις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές·».