Παραπομπή της υποθέσεως σε άλλο δικαστήριο – άρθρο 15
- Το άρθρο 15 αποτελεί εξαίρεση του γενικού κανόνα ότι το δικαστήριο το οποίο επιλήφθηκε πρώτο της υποθέσεως θα εκδικάσει την υπόθεση εφόσον έχει δικαιοδοσία σύμφωνα με τους κανόνες του Κανονισμού.
- Το άρθρο 15 εφαρμόζεται μόνο στην περίπτωση κατά την οποία είναι καταλληλότερο να εκδικασθεί η υπόθεση σε άλλο κράτος μέλος με το οποίο υπάρχει ιδιαίτερη σχέση, αλλά αποτελεί μια αυστηρά ελεγχόμενη εξαίρεση του γενικού κανόνα και ερμηνεύεται αυστηρά.
Πρέπει να υποδειχθεί ότι:
- υπόθεση πρέπει να παραπεμφθεί σε δικαστήριο άλλου κράτους μέλους το οποίο πρέπει να είναι σε θέση να κρίνει καλύτερα την υπόθεση
- Ότι το παιδί έχει στενό σύνδεσμο με το κράτος μέλος αυτό, εάν:
o Το παιδί είχε τη συνήθη διαμονή του σε αυτό το κράτος μέλος
o Το παιδί έχει την ιθαγένεια αυτού του κράτους μέλους
o Ο ένας των δικαιούχων της γονικής μέριμνας έχει τη συνήθη διαμονή του σε αυτό το κράτος μέλος
o Η διαφορά αφορά την περιουσία του παιδιού η οποία βρίσκεται στο έδαφος αυτού του κράτους μέλους
- Η παραπομπή εξυπηρετεί το ύψιστο συμφέρον του παιδιού
Οι προυποθέσεις του άρθρου 15 είναι σωρευτικές, επομένως όλες θα πρέπει να υποδειχθούν προτού το δικαστήριο επιτρέψει την παραπομπή σε άλλη δικαιοδοσία. Όσο πιο στενός είναι ο σύνδεσμος του παιδιού με την εναλλακτική δικαιοδοσία και όσο πιο συνδεδεμένη είναι η υπόθεση με τη δικαιοδοσία αυτή, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες ότι το δικαστήριο αυτό είναι σε θέση να κρίνει καλύτερα την υπόθεση και να γίνει η παραπομπή της υποθέσεως με γνώμονα το ύψιστο συμφέρον του παιδιού.